សពដែលកប់បាត់ទៅក្នុងដី មិនថាមនុស្សឬថនិកសត្វនោះទេសុទ្ធតែមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី។ ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីបានផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ជាច្រើនទៅដល់រុក្ខជាតិនិងការរ៉ុករកនូវសំណល់នានានៅក្នុងដី។ រីឯការជីករកនូវសំណស់ផូស៊ីលនានា ដែលគេចង់ដឹង មិនមែនជារឿងងាយស្រួលផងដែរ។

ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះអ្នកស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិសេអ៊ូលក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងបានចេញផ្សាយការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយដែលមានចំណងជើងថា ankylosaurids ដែលនិយាយអំពីសត្វដាយណូស័រ Angilosaur ក្នុងសម័យ Cretaceous ដែលជាសត្វដាយណូស័រមានពាសដែកមួយនៅលើខ្នង ក៏ត្រូវបានកប់ក្នុងដី ។

ពីការសិក្សាអំពីផូស៊ីលហ្វូស៊ីល MPC-D ១០០/១៣៥៩ ដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់សត្វដាយណូស័រ អែនហ្គីលីកូ។ ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងតំបន់ដែលបានបង្កើតនៅបារុនហ្គូតនៅតំបន់វាលខ្សាច់ហ្គោប៊ីនៅភាគខាងត្បូងប្រទេសម៉ុងហ្គោលីក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាលក្ខណៈសម្បត្តិកាយវិភាគសាស្ត្រជាច្រើននៃ MPC-D ១០០/១៣៥៥ បង្ហាញថាអែនហ្គីលីកូ ត្រូវបានកែរាងឱ្យសមស្របទៅនឹងការជីក។ ការជីកនៅចុងឆ្អឹងម្រាមជើងរបស់វាត្រូវបានរៀបចំជារណ្តៅរាក់ដីទន់ៗដែលអនុញ្ញាតឱ្យការជីកមានភាពងាយស្រួល។

ក៏ដូចជាការរួមបញ្ចូលគ្នានៃឆ្អឹងកងខ្នងជាច្រើននិងចំនួនឆ្អឹងនៅក្នុងប្រអប់ជើងបើប្រៀបធៀបទៅនឹងដាយណូស័រដទៃទៀតវាអាចជួយទប់បាននៅពេលជីកឬរំកិលកន្ទុយ។ ចំពោះរូបរាងផ្លេតនៅកណ្តាលរាងកាយដែលមានផ្នែកខាងមុខនិងខាងក្រោយតូចចង្អៀតអាចជួយឱ្យរាងកាយមានរាងបញ្ឈរនៅពេលវាជីកនៅក្នុងដី។

ការជីកនូវហ្វូស៊ីល របស់សត្វដាយណូស័រ អែនហ្គីលីកូ​អាចមានលទ្ធភាពជីកទៅបានបើទោះបីមានឬសចាក់ជាប់ជាមួយហ្វូស៊ីលនោះក៏ដោយ​ ដោយការធ្វើដ៏ឲ្យមានសណើមនិងលក្ខណះទន់ជ្រាយនៃដីដែលជីក។

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវជឿថាផូស៊ីល MPC-D ១០០/១៣៥៩ អាចឆ្លុះបញ្ចាំងពីតថភាពដែលបានកើតឡើងនៅចុងសម័យCretaceous នៃដាយណូស័រAngilosaur កាលពី ៨៤-៧២ លានឆ្នាំមុន។

សម្រួលអត្ថបទដោយ៖ SP

ប្រភព៖ Thairath