លោកRichard William Stanton និង លោក Robert Charles Harper ប្រាប់ថា ជារឿងចៃដន្យមែនទែន ដែលប្រវែងខ្សែពួកទំលាក់ទៅគឺចំគោលដៅតែម្តង...

ប្រទេសថៃ ៖ ក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយ The New York Time ទាក់ទងនឹងហេតុការណ៍ដែលលោក Richard William Stanton និង លោក Robert Charles Harper បានជួបក្មេងប្រុស និងគ្រូ បង្វឹកទាំង១៣នាក់ ដែលជាប់ក្នុងភ្នំថាំហ្លួង អាចជាការជួបសំណាងមួយរបស់ពួកគេ ។ អ្នកមុជទឹកទាំង២នាក់បញ្ជាក់ថា តួនាទីរបស់ពួកគាត់ គឺគ្រាន់តែជាអ្នកបើកផ្លូវ ដោយការទាញខ្សែពួរអូសចូលទៅក្នុងល្អាងភ្នំប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីស្វែងរកច្រកចូលនៅក្នុងទឹក រួចចងខ្សែពួរនៅកន្លែងបន្តបន្ទាប់ ឱ្យក្រុមជួយសង្គ្រោះផ្សេងៗទៀតចូលមកតាមក្រោយ ។ បើតាមផែនការ គឺលោកត្រូវបន្តទៅឆ្ងាយពីចំណុចដែលពួកគេកំពុងផ្តុំគ្នាលើទួលក្នុងល្អាងភ្នំ តែជួនអីស្រាប់តែមានរឿងចៃដន្យ ។ តើភាពចៃដន្យនោះបែបណា ?

អ្នកមុជទឹកនេះនិយាយថា ពេលទៅដល់កន្លែងដែលក្មេងប្រុស និងគ្រូពួកគេកំពុងជាប់ក្នុងរូងភ្នំនេះ គឺខ្សែពួរដែលអូសចូលមក ស្រាប់តែអស់ល្មម ។ ដូចនេះ ពួកគាត់ទាំង២នាក់មានតែសម្រេចចិត្តងើបពីក្នុងទឹក ដើម្បីកំណត់ទីតាំងដែលអស់ខ្សែពួរ ព្រោះបើត្រឡប់ក្រោយវិញអាចពិបាក ។ ស្រាប់តែពេលងើបចេញផុតពីក្នុងទឹក ក៏ប្រទះឃើញពន្លឺកែវភ្នែករបស់ក្មេងៗ ដែលនេះជារឿងដែលពួកគាត់មិននឹកស្មានដល់ទាល់ តែសោះ ។

ពួកគាត់បានបញ្ជាក់ថា បើសិនជាខ្សែពួរដែលនាំយកមកនោះខ្លីជាងនេះតែ១៥ហ្វូ៊ត(ប្រហែល៤ម៉ែត្រកន្លះ) នោះពេលដែលពួកគាត់ងើបចេញពីក្នុងទឹក ប្រាកដជាឃើញតែភាពងងឹត និងជញ្ជាំងល្អាងភ្នំប៉ុណ្ណោះ មិនមានឃើញវត្តមានរបស់ពួកគេឡើយ ហើយចុងក្រោយនឹងវិលត្រឡប់ទៅអន្លង់ទឹកទី៣វិញ ដើម្បីចាប់ផ្តើមនាំខ្សែពួរពីទីតាំងដើមមកចងម្តងទៀត ។ បើករណីខ្សែពួរដែលយកមកចងនោះមានប្រវែងវែងជាងនេះវិញ បើគាត់ងើបចេញពីក្នុងទឹកក៏មិនអាចជួបពួកគេដូចគ្នាដែរ ។

សរុបសេចក្តីមក គឺជារឿងដ៏អស្ចារ្យខ្លាំងណាស់ ដែលខ្សែពួរយកមកនោះ បែរជាខ្លីសមល្មមត្រង់ចំណុចដែលពួកគេជាប់ក្នុងរូងភ្នំ ធ្វើឱ្យពួកគាត់ងើបពីក្នុងទឹកក៏ប្រទះឃើញតែម្តង ។ ជនជាតិអង់គ្លេសដែលបានរកឃើញពួកគេទាំង១៣នាក់នៅក្នុងរូងភ្នំ គឺជាក្រុមជួយសង្គ្រោះដែលមានជំនាញខាងមុជទឹករបស់ក្រុមប្រឹក្សាជួយសង្គ្រោះអង់គ្លេស ។ ក្រុមនេះបានស្ម័គ្រចិត្តមកជួយទៅតាមការអំពាវនាវរបស់កងទ័ពថៃ នាប៉ុន្មានថ្ងៃចុងក្រោយ ខណៈដែលក្តីសង្ឃឹមទាំងឡាយសឹងតែលែងមានទៅហើយ ព្រោះរយៈពេល១០ថ្ងៃអត់អាហារជារឿងខ្លោចផ្សាណាស់ ។

កន្លងមកគេជឿថា ពួកគេដែលបាត់ខ្លួនអាចទៅនៅទីតាំងខ្ពស់មួយក្នុងល្អាងដែលមានឈ្មោះថា ឆ្នេរប៉ាត់តាយ៉ា ព្រោះថាល្អាងនោះធំដែលអាចផ្តល់ជម្រកសុវត្ថិភាពដល់ក្មេងៗ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគេនឹកមិនស្មានដល់គឺថា សូម្បីតែល្អាងធំនោះ ក៏ត្រូវទឹកភ្លៀងជន់លិចដែរ ។ អ្នកជំនាញមុជទឹកអង់គ្លេស បានឃើញក្មេងប្រុសទាំងអស់ក្នុងរូបរាងស្គមស្គាំង ប៉ុន្តែនៅមានជីវិតនិងកំពុងផ្តុំគ្នា នៅលើទីតាំងទួលមួយខ្ពស់ពីទឹកមិនដល់កន្លះម៉ែត្រផង ។ ទីតាំងដែលប្រទះឃើញពួកគេទាំង១៣នាក់ ស្ថិតនៅចម្ងាយប្រមាណ៤០០ម៉ែត្រ ពីល្អាងឆ្នេរប៉ាតាយ៉ាទៅទៀត៕ ប្រភពអត្ថបទ៖ កោះសន្តិភាព