រុក្ខជាតិឱសថ៖ ម្ជុលភ្នំ – ចន្ទលភ្នំ – ចន្ទលមេឃ  

ផ្នែកប្រើប្រាស់៖ រុក្ខជាតិទាំងមូលទាំងឫស  

កន្លែងដាំដុះ៖ ម្ជុលភ្នំជាទូទៅមានដុះនៅកន្លែងដែលមានទឹករាក់ៗ ដីភក់ៗ ដីស្រែ ឬតាមកន្លែងដែលមានដីសើម។  

លក្ខណៈរុក្ខជាតិ៖ – ស្លឹក វាដុះចេញពីថ្នាំង មានទងវែង ដែលមានស្លឹកតែមួយបែកជាបួន កូនស្លឹករាងបីជ្រុង មានរោមតិចៗ។  

– ដើមតូចៗ វាររាបៗ មានថ្នាំងច្រើន ដុះឫសឆ្មារៗ តាមថ្នាំងនិមួយៗ ដែលមានតួនាទីបឺតយកជីវជាតិចិញ្ចឹមស្លឹក។  

– មានរសជាតិផ្អែមតិចៗ ធាតុត្រជាក់។ កំរិត និងប្រើប្រាស់៖ លាងទឹកអោយស្អាត យកទៅហាលអោយស្ងួត ដាំផឹក ពី ៩ ទៅ ១៥ក្រាម ក្នុងមួយថ្ងៃ ផឹកធម្មតា។  

*សូមពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងអស់លទ្ធភាពជាមុន។ វិធីនេះអាចប្រើសាកល្បងនៅពេលដែលអ្នកមិនមានជម្រើសផ្សេង។ សម្រួលអត្ថបទដោយ៖ អ៊ាង សុផល្លែត ឯកសារយោង៖ មជ្ឈមណ្ឌលជាតិស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្រ្តបូរាណ